සඳක් නැති අහසට
තරුවක්ව පායා
බලාපොරොත්තුවක් නොතිබූ
ක්ෂිතිජයේ
බලාපොරොත්තුවක් ඇතිකරවූ
නුඹ
ඒ බලාපොරොත්තුවත් රෑගෙන
සැඟව ගිය සැටිනම්
අපූරුයි

පුදුමයි,,,,,,,,,,,,,,,,,,

මටමම පුදුමයි
මේ මමද කියා
අරුමයකි
මෙතෙක් කල් බොලඳ නොවූ සිත
බොලඳ වී ඇත
සිත අවුල් වී ඇත
අහිමි වී ඇත මට මාව
කරන්නට නොදෙයි කිසිවක්
සිතන්නට නොදෙයි කිසිවක්
පාලනය කල නොහැක මට
මෙතෙක් කල් පාලනය කල සිත
නොසිතේ කිසිදෙයක්
ඇය ගැනම හැර
නෙතු සොයයි ඇය
හද පතයි ඇය
...............
සැඟව ඇත කොහේ හෝ ඇය
යලි දකින තුරු නොදනිමි
කෙදින හමු වේද යන්න
එහෙත්
බලා සිටිමි
දෑස් අයාගෙන
උදාවන තුරු
ඒ මොහොත
ඇගේ රුව දකින්නට
නමුදු ඇය මිරිඟුවක් දැයි
නොදනිමි
පතමි ඇයම සැමවිට
උපන් මා වෙනුවෙන්
වඩිනු මැන
ඒ දවස හනිකට

නොවැළපෙමි

නොවැළපෙමි ඔබ යන්න
වැළප ඇති පල කිමද?
ජීවිතය වැරදුනේ
මෙතන පමණක් නොවේ
සූරලා ගෙනයන්න
මා හදේ පිපුන මල්
මල් පිපෙන වසන්තය
ඔබට ගෙන යා හැකිද?
දේදුන්න පායාවි
හෙටත් විදු පියස මත
මම නැතත් ඔබ එතන
පාට හත ගනිනු ඇත
ඔබ යන්න ඉදිරියට
ඔබේ කිරුළුත් රැගෙන
පරාජිත කඳුළකට
ඇසේ ඉඩ තබා නැත
ඔබේ ඒ නැවුම් රුව
සුවඳ කුසුමක් ලෙසේ
සදාකල් මගේ ලොවේ
සුවඳවත් වනු මැනේ...