ඔබ නැති නිසා
සඳ නොනැගුනත්
තරු නොදිලුනත් අද රෑ
මගේ ලොවේ අහසේ.................................
උදාවේවි හිමිදිරියේම
සිනා සී මල් පිපෙන වසන්තය
හෙටත්
නුඹේ ලොවට
ඔබට පායන හිරු
නුඹේ ලොව එළිය කරවයි
සඳ කිරණක් ලෙසින්
මම හදවතින් සිනාසෙන්නෙමි
මට නමුදු නුඹට හෙට අළුත් දිනයක් නිසා..............

නොසිතුවෙමි
නොවැළපුනි
මීට පෙර කිසිම දින
මේලෙස
මක් නිසාද යත්
මම කිසිවෙකුට ආදරය නොකල නිසා
නුඹ සඳක්ව
නො එබුනි නම්
කිසිම දින මගේ ලොවට
නුඹ තරුවක් වී එළිය නොදුනි නම්
කිසිම ලෙස
නුඹ මගේ නොවෙනා බව
දැන දැනත්
මම නුඹට ආදරය
නොකරැතැයි මා කෙසේ නම්
සිතම් ද?.....................................

මගේ ජීවිතයට

සුළං රැල්ලක පාවුනු
මගේ ජීවිතයට
නුඹ පැමිණියේ කෙසේ දැයි
මම තවමත් නොදනිමි................................
කිසිවිටක නොපැකිලුනු ඒ සිතට
මටත් හොරා නුඹ ඇතුල් උනේ කෙසේදැයි නොදනිමි.........................
නමුත්
මෙතෙක් කල් මගේ වූ ඒ සිත
දැන් මට පමණක් නොව
නුඹටත් අයිති බව නම් මම දැන් දනිමි

සඳක් නැති අහසට
තරුවක්ව පායා
බලාපොරොත්තුවක් නොතිබූ
ක්ෂිතිජයේ
බලාපොරොත්තුවක් ඇතිකරවූ
නුඹ
ඒ බලාපොරොත්තුවත් රෑගෙන
සැඟව ගිය සැටිනම්
අපූරුයි

පුදුමයි,,,,,,,,,,,,,,,,,,

මටමම පුදුමයි
මේ මමද කියා
අරුමයකි
මෙතෙක් කල් බොලඳ නොවූ සිත
බොලඳ වී ඇත
සිත අවුල් වී ඇත
අහිමි වී ඇත මට මාව
කරන්නට නොදෙයි කිසිවක්
සිතන්නට නොදෙයි කිසිවක්
පාලනය කල නොහැක මට
මෙතෙක් කල් පාලනය කල සිත
නොසිතේ කිසිදෙයක්
ඇය ගැනම හැර
නෙතු සොයයි ඇය
හද පතයි ඇය
...............
සැඟව ඇත කොහේ හෝ ඇය
යලි දකින තුරු නොදනිමි
කෙදින හමු වේද යන්න
එහෙත්
බලා සිටිමි
දෑස් අයාගෙන
උදාවන තුරු
ඒ මොහොත
ඇගේ රුව දකින්නට
නමුදු ඇය මිරිඟුවක් දැයි
නොදනිමි
පතමි ඇයම සැමවිට
උපන් මා වෙනුවෙන්
වඩිනු මැන
ඒ දවස හනිකට

නොවැළපෙමි

නොවැළපෙමි ඔබ යන්න
වැළප ඇති පල කිමද?
ජීවිතය වැරදුනේ
මෙතන පමණක් නොවේ
සූරලා ගෙනයන්න
මා හදේ පිපුන මල්
මල් පිපෙන වසන්තය
ඔබට ගෙන යා හැකිද?
දේදුන්න පායාවි
හෙටත් විදු පියස මත
මම නැතත් ඔබ එතන
පාට හත ගනිනු ඇත
ඔබ යන්න ඉදිරියට
ඔබේ කිරුළුත් රැගෙන
පරාජිත කඳුළකට
ඇසේ ඉඩ තබා නැත
ඔබේ ඒ නැවුම් රුව
සුවඳ කුසුමක් ලෙසේ
සදාකල් මගේ ලොවේ
සුවඳවත් වනු මැනේ...